Gdy zauważycie wiszące w lesie białe „lejki” nie niszczcie ich! Służą one do prognozowania ilości występowania owadów, co ułatwia prace leśnikom. W naszym nadleśnictwie, wywieszonych jest 81 szt. takich "urządzeń".
W każdym takim "urządzeniu" leśnicy umieszczają feromon płciowy (Lymodor), który ma na celu zwabić samce motyla brudnicy mniszki.
Co 10 dni pracownicy Służby Leśnej, sprawdzają każde z "urządzeń" i odnotowują ilość znalezionych w nim motyli.
W czasie kulminacji w „lejku” może przebywać nawet kilkaset osobników.
Wyniki odłowów służą do określenia terminu i kulminacji rójki, jest to moment lotu godowego motyli.
Kiedy już określimy czas rójki, wtedy przy zastosowaniu odpowiedniej metody liczymy siedzące na pniach drzew motyle samic brudnicy. Wyniki porównuje się z tabelami, które określają nam wielkość populacji prognozowanej na przyszły rok.

Brudnica mniszka to jeden z wielu gatunków owadów żyjących w drzewostanach sosnowych.  Główna strefa wzmożonego występowania zlokalizowana jest w płółnocno-zachodniej Polsce. Młode gąsienice po dotarciu w korony drzew iglastych żerują głównie na kwiatostanach. Starsze stadia gąsienic żerują prawie wyłącznie na igłach. Rosnące gąsienice zjadają duże ilości igieł, przez co drzewo traci możliwość prowadzenia procesu fotosyntezy. Gąsienice przegryzają igły najczęściej w połowie długości i zjadają tylko dolne ich części, a części wierzchołkowe opadają na ziemię. W ostateczności takie intensywne żerowanie gąsienic może doprowadzać do zamierania drzew.