Wydawca treści Wydawca treści

Lasy regionu

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Pile znajduje się na pograniczu województw wielkopolskiego i zachodniopomorskiego, w przybliżeniu obejmuje obszar dawnego województwa pilskiego. Obejmuje zasięgiem obszar na pograniczu dwóch krain geograficznych: Niziny Wielkopolskiej i Pojezierza Pomorskiego. Obie te krainy przedzielone są Pradoliną Toruńsko-Eberswaldzką, którą płynie Noteć.

Rzeźba terenu ukształtowana została przed około 12 tysiącami lat pod wpływem działania lądolodu zlodowacenia bałtyckiego. Efektem działalności lodowca są m.in. ciągi moren czołowych w okolicach Czarnkowa i Chodzieży, rozległe pola sandrowe Równiny Wałeckiej i Pojezierza Krajeńskiego, formacje piasków wydmowych na terenie Puszczy Noteckiej, głębokie doliny rzeczne - pradolina Noteci, dolina Gwdy, ponad 440 jezior, w tym największe – o powierzchni 877 ha i głębokości 41 m Jezioro Bytyń. Na 84 % powierzchni przeważają typy rzeźby nizinnej: równinny, równinno-falisty i falisty. Najniżej położony punkt znajduje się zaledwie na wysokości 27,3 m n.p.m (dolina Noteci koło Krzyża). Najwyższy punkt to wierzchołek Brzuchowej Góry koło Krzywej Wsi na terenie Nadleśnictwa Lipka – 207,8 m nad poziomem morza.

Lasy zajmują 42,4 % powierzchni regionu, w niektórych gminach lesistość przekracza nawet 70 %, przy średniej lesistości krajowej 29,2 %. Przeciętny wiek drzewostanów RDLP w Pile wynosi 56 lat, drzewostany młodszych klas wieku (I i II klasa wieku) zajmują 29,32 % ogólnej powierzchni leśnej,  zasobność  około 87,2 mln m3, średni zapas - 263 m3/ha, średnio rocznie przyrasta 13,9 metra sześć. na hektar.
Siedliska borowe zajmują 77,3 % powierzchni, lasowe – 21 %, a olsy i łęgi – 1,8 %. Ze względu na przewagę siedlisk suchych i ubogich, w składzie drzewostanów dominuje sosna i modrzew, której udział wynosi 88,1 %, świerka – 0,9%,. Udział drzew liściastych wynosi tylko 11,0 % , w tym dębu, klona, jawora, wiązu – 4,1 %, brzozy – 2,4 %, olszy – 2,7 %, buka – 1,4 %, jesionu – 0,2%,  graba – 0,1%, topoli, osiki, wierzby – 0,1%.
Lasy RDLP w Pile charakteryzuje bogactwo fauny i flory. W rozległych kompleksach leśnych występuje wiele chronionych gatunków zwierząt i roślin. W pilskich lasach na wolności żyje ok. 80 żubrów. Powszechnie spotykanymi zwierzętami chronionymi są bobry, które rozprzestrzeniły się w rzekach. W lasach coraz częściej  można spotkać wilki. 
Na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile największą ostoją ptaków chronionych takich jak płaskonos, cyranka oraz kania czarna i ruda jest Pradolina Noteci. Istnieje 88 stref ochronnych ptaków na powierzchni ok. 3,9 tys. ha, dzięki temu coraz częściej nad lasami spotyka się krążące bieliki, bociany czarne, rybołowy. Łącznie w lasach występuje 280 gatunków zwierząt i 150 gatunków roślin objętych ochroną prawną, z tego 6 gatunków roślin i 42 gatunki zwierząt są wpisane do polskich czerwonych ksiąg. Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków w ramach programu NATURA 2000 obejmuje 45 proc. powierzchni RDLP w Pile. W pilskich lasach ustanowiono także 6 obszarów chronionego krajobrazu obejmujących  prawie 220 tysięcy hektarów terenów wyróżniających się krajobrazowo o różnych typach ekosystemów.

Foto: Jarosław Ramucki
    

Najcenniejsze i najpiękniejsze fragmenty lasów zostały wyłączone z produkcji leśnej i objęte ochroną rezerwatową. Na gruntach RDLP w Pile znajduje się 26 rezerwatów przyrody zajmujących 3,3 tys. ha. Najcenniejsze rezerwaty to "Wielki Bytyń", "Diabli Skok", "Zielona Góra", "Dębina" i "Golcowe Bagno". Poza rezerwatami wyznaczono 354  pomniki przyrody.
Na terenie Puszczy Noteckiej istnieje największy w Polsce Leśny Kompleks Promocyjny, którego celem jest przybliżenie społeczeństwu zasad gospodarki leśnej opartej na zrównoważonym rozwoju. 
Duża lesistość, liczne jeziora, związane z nimi bogactwo krajobrazu, urozmaicony świat dzikich zwierząt i roślin oraz obfitość runa leśnego powodują, że pilskie lasy przyciągają turystów z całej Polski. 
Dla wszystkich, których interesuje życie lasu, stworzonych zostało 31 ścieżek dydaktycznych, których trasy zostały tak wytyczone, aby zwiedzający mogli podpatrzeć przyrodę i zapoznać się z niektórymi aspektami gospodarki leśnej. Przemierzając te trasy można zobaczyć najciekawsze przyrodniczo miejsca, pomniki przyrody oraz chronione gatunki roślin i zwierząt.
Do najatrakcyjniejszych ścieżek dydaktycznych znajdujących się na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Pile należą: trasa biegnąca przez lasy powiatu złotowskiego, 20-kilometrowa ścieżka "Smok" wytyczona w Nadleśnictwie Kaczory oraz znajdująca się w Dolinie Pięciu Rzek trasa na terenie Nadleśnictwa Okonek.
Na obszarze RDLP w Pile istnieją także piękne krajobrazowo trasy kajakowe na Rurzycy, Piławie, Dobrzycy, Głomii i Gwdzie. Dla turystów zmotoryzowanych utworzono sieć pól biwakowych, parkingów leśnych i miejsc postoju pojazdów. Występowanie wielu gatunków zwierząt łownych powoduje, że tereny te są bardzo atrakcyjne dla myśliwych.
Pilscy leśnicy zapraszają do lasu, gdzie na wszystkich czeka jeszcze wiele niezbadanych tajemnic przyrody, przepiękne widoki oraz czyste nieskażone środowisko.

 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Nadleśnictwo Płytnica w jego dzisiejszym zasięgu terytorialnym powstało z dniem 1stycznia 1993r. z połączenia obrębu Dobrzyca z Nadleśnictwa Wałcz i obrębu Płytnica z Nadleśnictwa Jastrowie. Historia Nadleśnictwa Płytnica sięga 1945 roku, w którym obręby Dobrzyca i Płytnica, stanowiły samodzielne jednostki organizacyjne.

Z dniem 1 stycznia 1973 r. obszar ówczesnego Nadleśnictwa Płytnica, jako obręb leśny został włączony do Nadleśnictwa Jastrowie, a Nadleśnictwo Dobrzyca, jako obręb leśny do Nadleśnictwa Wałcz.
W styczniu 1993 r. ponownie odłączono obręb Płytnica z Nadleśnictwa Jastrowie oraz obręb Dobrzyca z Nadleśnictwa Wałcz i utworzono dwuobrębowe Nadleśnictwo Płytnica, które w takim kształcie funkcjonowało do końca 2013 r.
W efekcie reorganizacji i wykonania nowych prac urządzeniowych od 1 stycznia 2014 r. Nadleśnictwo Płytnica funkcjonuje, jako nadleśnictwo jednoobrębowe na powierzchni 16 728 ha.
Teren Nadleśnictwa Płytnica należy do jednego z bardziej urokliwych na Pomorzu i Wielkopolsce. Duże, prawie bezludne, kompleksy leśne sąsiadują tu z pięknymi rzekami i ich głęboko wciętymi dolinami oraz dzikimi jeziorami.
Dużą atrakcją są występujące miejsca tak zwanej „ciszy cywilizacyjnej" gdzie poza szumem drzew, śpiewem ptaków i pluskiem wody nie docierają inne dźwięki.
Na terenie Nadleśnictwa występuje wiele ciekawych, atrakcyjnych i inspirujących miejsc, które powinny zainteresować zarówno przyrodników, turystów, leśników jak i wszystkich, którym sprawy otaczającej nas przyrody są bliskie.
Należą do nich: rezerwaty, pomniki przyrody oraz rośliny i zwierzęta, podlegające ochronie gatunkowej.
Zagospodarowanie turystyczne na terenie Nadleśnictwa Płytnica, jako priorytetowe uwzględnia sprawy związane z ochroną przyrody.
Potrzeba odpowiedniego organizowania ruchu turystycznego, wynika głównie z uzależnienia go od istniejących form ochrony przyrody.
Funkcjonujące rezerwaty przyrody w obszarze doliny rzeki Rurzycy, stanowią przepiękną i unikatową wizytówkę naszego terenu, która przyciąga rzesze turystów. Zainteresowanie w tym zakresie jest z roku na rok coraz większe, tym bardziej, że nasze lasy są „zagłębiem runa leśnego".
Corocznie odwiedzają nas tysiące grzybiarzy i zbieraczy jagód z całej Polski.
Działalność edukacyjną, w mniej lub bardziej zinstytucjonalizowanej formie, nadleśnictwo prowadzi od początku swojego powstania.
Przez pierwsze lata odbywało się to w formie pojedynczych spotkań czy pogadanek, prowadzonych w szkołach przez pracowników służby leśnej.
Od 1998r. Nadleśnictwo prowadzi spotkania w utworzonym przy siedzibie nadleśnictwa w Nowej Szwecji punkcie edukacyjnym, który wyposażony jest w tablice informacyjno-edukacyjne, miejsce z ławami do siedzenia, wiatę oraz miejscem na ognisko.