Wydawca treści Wydawca treści

Obszar chronionego krajobrazu

Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.

W zasięgu Nadleśnictwa Płytnica zlokalizowany jest jeden obszar chronionego krajobrazu „Pojezierze Wałeckie i Dolina Gwdy".

Obszar ten utworzono Uchwałą Nr IX/56/89 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Pile z dnia 31 maja 1989 r. (Dz. Urz. Woj. Pilskiego Nr 11/89 poz.95) potwierdzoną Rozporządzeniem Nr 5/98 Wojewody Pilskiego z dnia 15 maja 1998 r. (Dz. Urz. Woj. Pilskiego Nr 13/98 poz. 83), obowiązujące dla obszaru w województwie wielkopolskim. Obecnie obowiązującym aktem prawnym dla obszaru w województwie zachodniopomorskim jest Uchwała Nr XXXII/376/9 Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego z dnia 15 września 2009 w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Zach. Nr 66, poz. 1804 ze zmianami).

Obszar położony jest na terenie województw: wielkopolskiego (58375 ha) i zachodnio-pomorskiego (35535 ha), w powiatach: pilskim (gmina Szydłowo), złotowskim (gmina Jastrowie) oraz wałeckim (Miasto Wałcz, gmina Wałcz). Łączna powierzchnia obszaru wynosi 93910 ha.

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Płytnica znajduje się ok. 21,0% powierzchni obszaru, to jest 19 685,02 ha, w tym na gruntach Nadleśnictwa 16 461,34 ha. Z gruntów Nadleśnictwa tylko oddziały 195-197; 333; 384j,k; 399g-k; 400; 484c-i,~a-~c; 485-490 nie leżą w zasięgu obszaru. „Pojezierze Wałeckie i Dolina Gwdy" jest mozaiką siedlisk, biotopów i ekosystemów o bardzo dużych walorach przyrodniczych. Charakteryzuję się wysoką lesistością i średnim udziałem wód. Zajmuje obszar mareny dennej oraz teren sandru rozcięty dwoma rynnami. Występują tu ubogie i żyzne buczyny, kwaśne dąbrowy, bory sosnowe, łęgi olszowo-jesionowe, bagienne olsy wokół jezior i grądy. W jego obrębie położone są doliny rzek składające się na zlewnię Gwdy wraz ze wszystkimi jeziorami rynnowymi. Flora roślin naczyniowych odznacza się znacznym udziałem gatunków rzadkich i zagrożonych takich jak: bagnica torfowa, cis pospolity, czermień błotna, fiołek przedziwny, modrzewnica europejska, storczyk plamisty, pływacz drobny, narecznica grzebieniasta, rosiczka długolistna, rosiczka okrągłolistna, rosiczka pośrednia, widłak spłaszczony, wilczomlecz błotny, wełnianka wąskolistna, żurawina błotna.

Duża liczba jezior oraz cieków wodnych i rowów melioracyjnych sprzyja rozwojowi fauny wodnej i wodno-błotnej. Obszar ten, z uwagi na ukształtowanie terenu i specyficzny typ wód związanych z głębokimi, zimnymi jeziorami, a także rzekami o szybkim i dobrze natlenionym nurcie jest po części zbliżony do obszarów podgórskich. Zlokalizowane są tu miejsca lęgowe i siedliska rzadkich gatunków zwierząt, m. in.: tracza nurogęsi, bielika, orlika krzykliwego oraz miejsca zlotów i przelotów żurawi, gęsi i kaczek. Bardzo dobre warunki do życia znalazł tutaj bóbr, o czym świadczy jego liczebność i areał występowania.

Zestawienie powierzchni OChK „Pojezierze Wałeckie i Dolina Gwdy" w Nadleśnictwie Płytnica.
 

Nazwa

Obszar Chronionego Krajobrazu w zasięgu nadleśnictwa

Obszar Chronionego Krajobrazu na gruntach nadleśnictwa

Powierzchnia ogólna

Powierzchnia leśna

Powierzchnia nieleśna

Powierzchnia (ha)

Pojezierze Wałeckie i Dolina Gwdy

19 685.02

1 6382.34

1 6019.68

362.66

 

 

 

 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Nadleśnictwo Płytnica w jego dzisiejszym zasięgu terytorialnym powstało z dniem 1stycznia 1993r. z połączenia obrębu Dobrzyca z Nadleśnictwa Wałcz i obrębu Płytnica z Nadleśnictwa Jastrowie. Historia Nadleśnictwa Płytnica sięga 1945 roku, w którym obręby Dobrzyca i Płytnica, stanowiły samodzielne jednostki organizacyjne.

Z dniem 1 stycznia 1973 r. obszar ówczesnego Nadleśnictwa Płytnica, jako obręb leśny został włączony do Nadleśnictwa Jastrowie, a Nadleśnictwo Dobrzyca, jako obręb leśny do Nadleśnictwa Wałcz.
W styczniu 1993 r. ponownie odłączono obręb Płytnica z Nadleśnictwa Jastrowie oraz obręb Dobrzyca z Nadleśnictwa Wałcz i utworzono dwuobrębowe Nadleśnictwo Płytnica, które w takim kształcie funkcjonowało do końca 2013 r.
W efekcie reorganizacji i wykonania nowych prac urządzeniowych od 1 stycznia 2014 r. Nadleśnictwo Płytnica funkcjonuje, jako nadleśnictwo jednoobrębowe na powierzchni 16 728 ha.
Teren Nadleśnictwa Płytnica należy do jednego z bardziej urokliwych na Pomorzu i Wielkopolsce. Duże, prawie bezludne, kompleksy leśne sąsiadują tu z pięknymi rzekami i ich głęboko wciętymi dolinami oraz dzikimi jeziorami.
Dużą atrakcją są występujące miejsca tak zwanej „ciszy cywilizacyjnej" gdzie poza szumem drzew, śpiewem ptaków i pluskiem wody nie docierają inne dźwięki.
Na terenie Nadleśnictwa występuje wiele ciekawych, atrakcyjnych i inspirujących miejsc, które powinny zainteresować zarówno przyrodników, turystów, leśników jak i wszystkich, którym sprawy otaczającej nas przyrody są bliskie.
Należą do nich: rezerwaty, pomniki przyrody oraz rośliny i zwierzęta, podlegające ochronie gatunkowej.
Zagospodarowanie turystyczne na terenie Nadleśnictwa Płytnica, jako priorytetowe uwzględnia sprawy związane z ochroną przyrody.
Potrzeba odpowiedniego organizowania ruchu turystycznego, wynika głównie z uzależnienia go od istniejących form ochrony przyrody.
Funkcjonujące rezerwaty przyrody w obszarze doliny rzeki Rurzycy, stanowią przepiękną i unikatową wizytówkę naszego terenu, która przyciąga rzesze turystów. Zainteresowanie w tym zakresie jest z roku na rok coraz większe, tym bardziej, że nasze lasy są „zagłębiem runa leśnego".
Corocznie odwiedzają nas tysiące grzybiarzy i zbieraczy jagód z całej Polski.
Działalność edukacyjną, w mniej lub bardziej zinstytucjonalizowanej formie, nadleśnictwo prowadzi od początku swojego powstania.
Przez pierwsze lata odbywało się to w formie pojedynczych spotkań czy pogadanek, prowadzonych w szkołach przez pracowników służby leśnej.
Od 1998r. Nadleśnictwo prowadzi spotkania w utworzonym przy siedzibie nadleśnictwa w Nowej Szwecji punkcie edukacyjnym, który wyposażony jest w tablice informacyjno-edukacyjne, miejsce z ławami do siedzenia, wiatę oraz miejscem na ognisko.